قطع شدن درختان چگونه موجب گرمایش زمین و نابودی محیط زیست می‌شود؟
درختان به چند طریق مختلف به خنک شدن سیاره‌ی زمین و حفظ محیط زیست کمک می‌کنند. آن‌ها نه تنها از طریق سایه‌هایشان می‌توانند موجب خنک‌تر شدن زمین شوند، بلکه از طریق فتوسنتز نیز قادرند تا مقدار زیادی آب ایجاد کرده و این آب‌ها را منتشر سازند. عمل فتوسنتز، مقدار زیادی آب را از بخش‌های مختلف یک درخت می‌گیرد تا بتواند آن را در نقاط مختلف محیط زیست جاری سازد. آب‌ها در هوا بخار شده که منجر به بارش باران می‌شود و با بازگشت آب به خود درختان، به صورت مرتب این چرخه‌ی جذب و نشرِ آب ادامه می‌یابد.
هر یک هکتار جنگل پر از درخت، سالانه چیزی در حدود 2.5 تن کربن دی اکسید به خودش جذب می‌کند. بدون این جذب، زمین به مقدار بسیار زیادی گرم‌تر خواهد شد.
محیط زیست و قطع شدن درختان
جنگل‌زدایی چگونه موجب افزایش دمای زمین و خشکسالی‌های مزمن می‌شود؟
پژوهشگران یک دانشگاه در آلمان پیش‌بینی کرده‌اند که اگر فقط درختانِ موجود در جنگل‌های باران‌زای آمازون، به کلی نابود شوند، بارش باران در سرتاسر محیط زیست به میزان 20 درصد کاهش خواهد یافت و این یعنی به وقوع پیوستن یک خشکسالی مزمن در سرتاسر جهان. این خشکسالی منجر به نابودی تدریجی محیط زیست و مرگ میلیون‌ها انسان خواهد شد. جدای از همه‌ی این‌ها، کاهش باران، موجب به وجود آمدن طوفان‌های بسیار زیادی نیز می‌شود. همچنین خطر رانش زمین و تخریب خاک نیز، محیط زیست ما را به صورت جدی تهدید می‌کند. این بلایا شبیه مواقعی است که بدن یک انسان، آب کافی دریافت نمی‌کند و به این ترتیب معده‌ی فرد با مشکلاتی جدی مواجه می‌گردد.
گرمایش روزافزون محیط زیست علاوه بر قطع شدن درختان از طریق چه عوامل دیگری رخ می‌دهد؟
نسبت دوره‌ی زیست صنعتی ما انسان‌ها بر روی کره‌ی زمین به کل قدمت این کره، چیزی در حدود چند دقیقه در برابر یک روز کامل است. اما طی همین دو قرن اخیر که در برابر قدمت 4.6 میلیارد ساله‌ی کره‌ی زمین، بسیار ناچیز به شمار می‌آید، ما انسان‌ها عملاً به عنوان مهم‌ترین عامل نابودی محیط زیست محسوب می‌شویم. ما با سوختن سوخت‌های فسیلی، آن هم به صورت انبوه و بی‌رویه، در حال گرمایش روزافزون زمین هستیم. آب شدن یخ‌های قطبی و بالا آمدن سطح دریاها تنها به عنوان یکی از چندین پیامد گرمایش زمین به حساب می‌آید. اگر دمای زمین به بالا رفتن خودش ادامه دهد، ما با نابودی گسترده‌ای در بستر اقیانوس‌ها سر و کار خواهیم داشت. هنگامی که اقیانوس‌ها این طور از حیات خالی می‌شوند، زمین دیگر نمی‌تواند مثل قبل به کارش ادامه دهد و وقتی چنین اتفاقی بیفتد، حیات در تمام نقاط موجود در محیط زیست متوقف می‌شد.
گرمایش زمین علاوه بر بالا آوردن سطح دریاها چه پیامدهای دیگری را به دنبال دارد؟
افزایش 8 درجه‌ی فارنهایت ممکن است خیلی زیاد به نظر نرسد. شاید تفاوتی میان پوشیدن یک کُت و نپوشیدن آن کُت در اوایل فصل بهار باشد. اما واقعیت این است که در صورت ادامه‌روند انتشار گازهای گلخانه‌ای در جهان، تا سال 2100 میلادی محیط زیست، 8 درجه از دمای فعلی نیز گرم‌تر خواهد شد. همین افزایشِ اندک، عواقب بسیار سنگینی را در پی خواهد داشت. این گرم شدن هوا علاوه بر بالا آمدن سطح آب دریاها و اقیانوس‌ها، موجب افزایش وقوع بلایای طبیعی از جمله طوفان، امواج گرما، سیل و خشکسالی می‌شود. آتش‌سوزی‌های خارج از کنترل، آلودگی آب‌های آشامیدنی، افزایش بی‌رویه‌ی بارش باران در بسیاری از مناطق که در پی همین خشکسالی‌ها و تغییرات گسترده‌ی اقلیم می‌آیند؛ هم موجب افزایش نرخ مرگ و میر انسان‌ها و سایر موجودات زنده‌ی محیط زیست شده و هم هزینه‌های بسیار زیادی را بر روی دست دولت‌ها و حاکمیت‌های کشورهای مختلف می‌گذارد. اگر فقط بخواهید بدانید که این گرمایش زمین فارغ از تمام آسیب‌هایی که به کل محیط زیست وارد می‌سازد، چه تأثیر کاملاً مستقیمی بر سلامت و شیوه‌ی زندگی انسان‌ها دارد؛ بر روی اینجا کلیک کنید.
محیط زیست و گرمایش زمین
وجود درختان، چه نقشی در کاهش آلودگی هوا و افزایش باران دارد؟
درختان علاوه بر ایفای نقش حیاتی‌‌شان در زندگی حیوانات، به مقداری بسیار زیادی موجب پاکسازی هوا از انواع آلاینده‌ها می‌شوند. برگ‌های درختان، به مقدار زیادی قادرند تا ذرات آلاینده‌ی موجود در فضا را به خودشان جذب کنند. بدون درختان، هوای محیط زیست با سرعت زیادی آلوده‌تر می‌شود تا جایی که آلودگی‌ها، موجب می‌شود تا تمامی شهرها یکی پس از دیگری در وضعیت هشدار قرار بگیرند. آلودگی بیشتر هوا، یعنی مرگ بیشتر مردم. فقط در سال 2015، نزدیک به 6.5 میلیون نفر به علت آلودگی هوا در سرتاسر دنیا، جانشان را از دست دادند.
قطع شدن درختان، چگونه موجب می‌شوند تا بسیاری از موجودان زنده از گرسنگی بمیرند؟
درختان می‌توانند مقدار زیادی از مواد شیمیاییِ ته‌نشین شده در خاک‌ها را به خودشان جذب کنند که در صورت عدم وجودشان، تمامی این مواد به خاک ومحیط زیست بازمی‌گردد. همچنین درختان می‌توانند از فرسایش خاک نیز که توسط بارش باران اتفاق میفتد، جلوگیری کنند. در صورت نابودی درختان، بعد از افت کیفیت خاک‌ها و باقی ماندنِ مواد شیمیاییِ موجود در آن‌ها، ما تقریباً تمامی گونه‌های متنوع گیاهی را از دست خواهیم داد؛ از محصولات زراعی موجود در چمنزارها گرفته تا خود گیاهان. بدین ترتیب ما سبزی‌ها، میوه‌ها، نان و بسیاری دیگر از غذاهایی را که روزانه از خوردنشان لذت می‌برده‌ایم، از دست می‌دهیم. با قطع درختان، علاوه بر کاهش کیفیت هوای لازم برای تنفس و مرگ بسیاری از افراد به علت این آلودگی‌ها، بسیاری دیگر نیز از گرسنگی خواهند مرد. این یک وضعیت قرمز واقعی است. بدون هیچ غذایی، بدون هیچ گونه حیوانی و در نهایت نیز بدون هیچ انسانی.
